Zeyd 1 yasinda!!

Merhabalar!!

Bal oglan bugun 1 yasina basti elhamdulillah! Babamiza gore 1 yil cok hizli gecmis, bana gore ise agir:))

Muhammed Zeyd aramiza katilali cok seyler degisti hayatimda, hayatimizda. Sabir istemeyi, sabir etmeyi ogretti..Anne olmanin gonullu vicdan azabi cekmek oldugunu ogretti..Keske kanatlarim olsada her daim onu koruya bilsem dedirtti..Onun yaptigi her harekett Rabb' i gormeyi ogretti..Disardaki kotuluklere karsi onu koruyamamak hissine dua etmeyi ogretti, acizligimi hatirlatti..Sehit annelerini gordukce televizyonlarda, uzuntuleri benim oldu..

Anne olmadan onceki uzerimde sanki bir zirh, duvar var..anne adayi olunca hormonlar sayesinde acizhane duruma dusuyorsunuz ama anne olduktan sonra o zirhtan eser kalmiyor..herseye herkese anlayis duyuyor, dunyaya daha bir anlayisla bakiyor, sanki bir nevi insanoglunu anliyor ve kabulleniyor oldum..

O hastalaninca hayat durdu, iyilesmesi icin dualar edildi, uykusuz geceler gecirildi ve o sabah neseli uyaninca Elhamdulillah denildi...Google teyzeden durmadan arastirildi ilaclar nedir, var midir, diger ebeveynler ne der..

Gokkusagindaki renklerin adi belli, senin bana yasattigin hisler ise tarifsiz..

Irk, din, renk ayrimini kaldirdik sanki, etraftaki butun anneler babalar gozgoze geldigimiz an tebessum ile bakiyoruz birbirimize, ve anliyoruz ki evlad ve sevgisi her dilde, her histe ayni..

Yavuz Selim, Bilal, Rauf, Mirza, Bogac Han, Semun diye isimler arasinda biz karar veremezken, ruyamda ak sakalli dedenin "Oglunuzun ismi Muhammed Zeyd olsun"dedigi andan itibaren sevdik seni ve ismini..Simdi geriye bakinca zaten saydigim isimlerde bana hosgelmiyor, seni ifade etmiyor..Peygamber ismi ve onun evladligi, ayrilmaz ikili, yine senin ismindede bir arada...

Kucuk seylerle sevinmemem gerektigini hatirlatiyorsun bana, sabah uyandiginda gulmen bana bugunun hayirli gececek dedirtiyor..Camdan bakip agaclara kuslara baybay diyorsun ve yine guluyorsun...Cok merak ediyorum, bu gozler neleri goruyor, nasil goruyor...

Sabahlari uyandiginda "anne"diyorsun, acikinca "mama"..herkese bye bye, dag diyorsun..social baby diyoruz sana:))

Sen dogmadan once ruyamda gormustum seni ama ruyalar aldatir derdim..sen dogunca ruyamdaki bebegi, seni gorunce ruyalarim ilk defa beni aldamamis hayret dedim..

Dogdugun gun hastalandin ve seni benden ayirdilar...alt katta olman, seni goremedigim zamanlar nefes alamiyordum sanki...Hasta bebekler bolumune ilk indigimde yalnizdim, babanin hicbirseyden haberi yoktu evdeydi..Kapiyi acan hemsirenin "Zeyd'in annesi sensin galiba? " sorusu uzerine olumlu cevap verdim ve kalbim ilk defa hizli atti cunku ben senin annendim ve biraz once teyid etmistim...

Yazilacak olay, his cok ama simdilik bu kadar benden..

Bugun nasil gecti...

 Sabah Meram restauranta kahvaltiya gittik..sapkayi takinca agladi bizim bal oglan...:))

 Pastayi ben yaptim:)) Sonbahari hic sevmezdim, ama bal oglan sonbaharli olunca favori mevsimim ilan ettim:))

Cekirdek aile olarak pastamizi yedik..sonra babaannemize goturduk pastadan..ordan da dugune gittik..sevildi, simartildi, kutlamadigimiz halde bize hediye veren guzel insanlara tekrar tesekkur ederiz:))