Dugunumuz vardi..

Dugunumuz vardi..

Anneannem 1 subat 2013 cuma sabahinda Hakkin rahmetine kavustu..Olmek Rabbimize kavusmak oldugu icin, mutlu bir gun oldugu icin, dugunumuz vardi demek geldi icimden. Dugundede aglar ya insanlar, nedendir bilmem...

Gelin evden cikarken beyazlar icindedir ya, bizde ona beyaz kefenini giydirdik ellerimizle, helallastik onunla...Aklimdan cikmiyor yuzundeki masumane gulus, acilarini hissetmedigindir dedim icimden, insallah hissetmiyordur..tesellim bu..

Sevilen kulmus, gunes onun icin, onun misafirleri icin dogdu o buz gibi Aksaray kisinda...es, dost, tanidigim insan sayisi azdi, tanimadiklarimin ise cok..gurbetci kaderi olsa gerek, akrabalari bile tanimiyorsun, onlarsa seni uzaktan taniyip "kan cekti" diyorlar..

Arkada dedemi, dayilarimi, teyzemi ve annemi birakti..yaslari 40 civari olsa bile, onlara agir geldi, farkindayim..gelen taziye ziyaretcileri ile konustuklarinda dahada belli oldu bu..

Kendinden  once Rabb e gonderdigi kizi ve ogullarina kavustu artik dedim, teselli aradim bu dusuncede.. bulustular mi acep o alemde? Anne olduktan sonra evlad acisinin agirligini daha iyi anlar oldum, sen iyi dayanmissin bu aci ya dedim icimden...

Hislerin karmasik oldugu bir ay gecirdim..Yasadigimin pek farkinda degilim bu aralar, ruhumun, beynimin yorgunlugu artik bedenimde belli oluyor..

Bu metni kafamda 40 kez yazdim, ama hislerimin dusuncelerimin yogunlugu beni bile korkuttu, bu soguk ve mesafeli sozlerle yazimi kapatiyorum..

Kendi kullugum ile yuzlestim bu parca ile..

Rabbim affet gunahlarimizi...